چدن ، کربور آهن است که از آهن خام ساخته می شود و خیلی کم از کوره آهن گدازی بیرون می آید . برای ساختن چدن ، آهن خام را در کوره کوپل یا کوره ی شعله ای ، یا کوره ی برقی ، از نو آب کرده ، کربن ، فسفر ، منگنز ، سیلیسم و عنصر های دیگر را در آن می اندازند ، کمی هم آهن قراضه به آن می افزایند . در کوره ی ، ناخالصی ها به شکل سرباره رو می آیند که آن را می گیرند تا چدن خواسته شده به دست آید .

1.کوره ی کوپل : همانند کوره ی آهنگدازی بلند ، کوچکتر است با بهره دهی 4 تا 9 تن در ساعت . این کوره به شکل استوانه ای است که درون آن با آجر نسوز آستر شده است آهن خام و کک را لایه به لایه به کوره می ریزند و اگر نیاز باشد ، گداز آور هم به آن می افزایند (با گداز آور آهکی ، سرباره را آبکی می کنند)و گرمای کوره را بالا می برند رد این کوره برای ساختن هر تن چدن ، به 100 تا 150 کیلوگرم کک نیاز است . از آهن خام در موره کوپل با 3 تا 6 درصد افت چدن می سازند .همچنین با از نوع آب کردن آهن خام در کوره کوپل و ساختن چدن از آن، کربن ، سیلیسیوم و گوگرد آن هم کاهش می یابد .

2.کوره ی شعله ای: تشت بزرگ سرپوشیده ای است که در آن آهن خام می ریزند و رویش شعله می دمند تا کربن زیادی آن بسوزد و چدن شود . مصرف سوخت در کوره شعله ای زیاد است و نیاز به گداز آور ندارد . در کوره ی شعله ای ، با سوختن کربن و دیگر عناصر آهن خلم ، 6 ال 10 % از وزن آن کم می شود تا چدن خواسته شده ساخته شود .

3.کوره ی برقی : در کوره در کوره ی چدن های ویژه و چدن های با تاب زیاد ساخته می شود . برتری کوره برقی به دو کوره ی دیگر آن است که ، می توان درجه ی گرمای کوره را بالا برد و آنرا ثابت نگاه داشت در کوره برقی سرباره درست نمی‌شود . اگر سیلیسیوم در چدن زیاد باشد ، کربن آن به شکل برگ گرافیت جدا می شود . فسفر ، چدن را ترد و آبکی می کند ، می توان با آن چیز های ظریف ریخت . گوگرد ، چدن را کند روان می کند . منگنز چدن را سخت می سازد .


برچسب‌ها: کوره چدن

تاريخ : جمعه بیست و نهم آبان ۱۳۹۴ | 10:50 | نویسنده : علیرضا حسینی |